Graziano Pellè was afgelopen zondag met twee goals matchwinner in het duel van Feyenoord met PSV. Het Legioen zag eindelijk weer eens een waardevolle Pellè in actie. En dat was, ondanks de doelpunten van de spits dit seizoen, lang, nee, té lang geleden.
Tekst: Michael Dreessen
Na het debacle uit tegen RKC Waalwijk (1-0 verlies) was Pellè uit zijn slof geschoten tegen zijn ploeggenoten. Zoals wel vaker dit seizoen, was Pellè boos op en teleurgesteld in zijn ploeggenoten. De boomlange Italiaan was de voorspelbare speelwijze van de ploeg meer dan beu. Maar had Pellè er niet beter aan gedaan zijn eigen spel eens onder de loep te nemen? ‘De vraag stellen is ‘m beantwoorden’, zou NOS-verslaggever Frank Snoeks hebben gezegd.
Tijd voor een korte analyse van het spel van Pellè tijdens het duel met RKC. De ballen die de spits kreeg, wist hij zelden bij een ploeggenoot te bezorgen. Als hij balverlies leed, deed hij er niet alles aan om de bal te heroveren, maar liet hij het hoofd zakken en slofte rond als Romario in zijn nadagen. RKC kreeg alle tijd en ruimte om op te bouwen, zonder daarbij door het Rotterdamse aanvalstrio te worden opgejaagd. Als de vleugelaanvallers al wilden storen, deed Pellè niet mee, waardoor RKC zich er makkelijk uit kon voetballen. Bovendien wist Pellè voor de derde keer op rij niet te scoren.
Al met al zou wat meer bescheidenheid van de spits dus op zijn plaats zijn. Het gedrag van Pellè was ronduit ergerlijk – en dat was niet voor het eerst dit seizoen. Ook tijdens andere duels ouwehoerde de spits op zijn medespelers, zelfs wegwerpgebaren makend. Het wekt dan ook geen verbazing dat de roep van het Legioen om de terugkeer van John Guidetti in De Kuip onlangs luider werd.
Toch werd Pellè, goed voor veel belangrijke goals, over het algemeen de hand boven het hoofd gehouden. Pellè zou niet het type spits zijn dat afjaagt en hard werkt, maar hij zou het meer van momenten voor de goal moeten hebben. Grotere onzin wordt niet verkocht. Als Feyenoord niet voorspelbaar wil voetballen en het de tegenstander lastig wil maken, dan is het complete elftal daarvoor nodig. Ook een spits moet ‘vuile meters’ maken om ruimte te creëren voor zijn medespelers. Dat bewees Pellè zelf in het duel met PSV.
Pellè joeg zondag door op de PSV-defensie, spoorde zijn ploeggenoten aan, onthield zich van tirades aan het adres van zijn medespelers en voetbalde zelf goed mee. Pellè ging voorop in de strijd. Bovendien nam Pellè twee keer zijn verantwoordelijkheid als aanvoerder door vanaf elf meter aan te leggen (waarvan overigens één bal op de paal belandde) en werd met twee goals matchwinner. Hoe anders was het spel van Pellè en daarmee van heel Feyenoord tegen PSV ten opzichte van een week eerder. De goalgetter toonde daarmee zelf aan dat hij meer is (en moet zijn!) dan een momentenvoetballer. Eindelijk weer eens een Pellè waar we van konden genieten.
Voetbal Centraal
