Lex Immers zou volgens veel media wel eens het slachtoffer kunnen worden van de terugkeer van Otman Bakkal bij Feyenoord. Toch hoeft Lexy niet per se op een dood spoor te belanden in Rotterdam. Immers zou in een andere rol van grote waarde kunnen zijn voor Feyenoord.
Tekst: Michael Dreessen
Onze voetbalgoeroe Johan Derksen weet het zeker: als Royston Drenthe zich neerlegt bij een rol als linksback, zou hij een bruikbare kracht voor Oranje kunnen zijn. Royston zelf ziet dat echter als devaluatie van zijn kwaliteiten en heeft er daarom geen trek in. Helaas pindakaas voor Louis van Gaal en Oranje. Én voor Drenthe zelf.
Voetballers en een groot ego; die termen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Voetballers die een keer gepasseerd worden door hun trainer, zijn niet zelden in alle staten over het grote onrecht dat ze wordt aangedaan. Maar voor een aanvallend ingestelde speler, zoals Drenthe, die door zijn trainer naar de verdediging wordt verwezen, is het doorgaans simpel: óf de voorhoede, óf de bank. Andere smaken zijn er niet. Zulke spelers beseffen waarschijnlijk niet welke (carrière)kansen ze mislopen door niet in te schikken en niet hun trots opzij te zetten.
Met de terugkeer van Bakkal bij Feyenoord weten veel media het zeker: Immers wordt kind van de rekening zodra Bakkal helemaal fit is. Dan vliegt die Haagse ooievaar naar de bank. ‘Al halen ze nog drie nummers 10, dat interesseert me eigenlijk niet zoveel’, sprak Immers vorige week ietwat geïrriteerd en miskend na het uitduel tegen NEC. Of Lex ook de bank zou verkiezen als hij niet op tien maar vlak voor of in de defensie zou moeten spelen, zou een interessante vraag kunnen worden als Bakkal op termijn inderdaad zijn positie overneemt.
Immers heeft onlangs veel kritiek te verduren gekregen, omdat hij de afgelopen maanden veel kansen verprutste. Toch heeft hij zijn krediet bij het kritische Legioen niet verspeeld. Immers heeft aan inzet per slot van rekening geen gebrek (en dat ziet men graag in De Kuip) en niemand verwacht van hem dat hij de scorende Peter Crouch van Rotterdam-Zuid wordt. Men ziet dat de Hagenees wel degelijk van waarde is, maar beseft ook dat zijn aanvallende kwaliteiten beperkt zijn. Trainer Ronald Koeman zou dan ook een meer defensieve rol voor Immers serieus moeten overwegen.
Een analyse van de speler Immers leert dat hij vorig seizoen weliswaar twaalf goals scoorde, maar dat de helft van die productie voortkwam uit strafschoppen. De middenvelder mist veel kansen en is dus bepaald geen goalgetter. Ook loopt Immers niet over van de techniek waarmee hij het tegenstanders laat duizelen, om vervolgens spits Graziano Pellè met een splijtende pass in stelling te brengen. Daar staat tegenover dat Immers veel inzet toont, beschikt over een behoorlijk loopvermogen, goede tackles inzet, kopsterk is en – in tegenstelling tot Joris Mathijsen – in staat is om een zuivere pass over zeventig meter te geven.
Al met al beschikt Immers over de capaciteiten om een waardevolle verdedigende middenvelder annex verdediger voor Feyenoord te worden. Gelet op de huidige, kwakkelende defensie van de Rotterdammers (met gemiddeld twee tegengoals per wedstrijd) zou de lange Feyenoorder achterin een rots in de branding kunnen worden. Bijkomend voordeel is dat de Hagenees bij een achterstand zijn loopvermogen kan gebruiken om mee op te komen en vervolgens, als Feyenoord opportunistisch de bal de zestien van de tegenstander in moet slingeren, gevaarlijk kan zijn met het hoofd. Kortom, als trainer Ronald Koeman het aandurft, zou Feyenoord een hoop plezier van Bakkal én Immers in een andere rol kunnen beleven. Als Lex de bank niet verkiest althans.
