Het treffen tussen Vitesse en Feyenoord afgelopen zondag betekende voor Kelvin Leerdam het weerzien met zijn voormalig werkgever. ‘Voor mij is het geen speciale wedstrijd’, merkte de verdediger vooraf laconiek op. Maar Leerdam was de zoveelste ex-Feyenoorder van wie het irritante gedrag in het oog sprong.
Uitgerekend Guyon Fernandez, vorig jaar nog Feyenoorder, besliste het eerste competitieduel van PEC Zwolle tegen zijn oude club (2-1). De matchwinner trok na afloop van het duel een lange neus naar zijn voormalig werkgever: ‘Mooi om te scoren tegen Feyenoord.’ Een andere Rotterdamse oudgediende, Kamohelo Mokotjo, was die wedstrijd de sterkste man van het veld. ‘Ronald Koeman zag het nooit in me zitten’, beklaagde Mokotjo zich enkele weken later.
Twente-spits Luc Castaignos protesteert bij duels tegen Feyenoord bovengemiddeld bij iedere overtreding van een voormalig ploeggenoot en wordt inmiddels steevast met gefluit ontvangen in De Kuip. En Georginio Wijnaldum, die ooit liet weten nooit voor een andere club in Nederland te kunnen spelen dan voor die uit Rotterdam-Zuid, vond het nodig na een thuiszege van zijn nieuwe club PSV op Feyenoord na het eindsignaal te juichen alsof de Champions League veroverd was. Het gejammer en de infantiele houding van voormalig Feyenoorders begint zo langzamerhand een ware trend te worden.
De manier waarop Kelvin Leerdam bij Feyenoord is vertrokken, is een veelbesproken discussie. Leerdam, door Feyenoord zelf opgeleid, weigerde zijn contract te verlengen en dreigde transfervrij de deur uit te lopen. Ging allemaal om de knikkers, een ordinaire geldkwestie dus. Trainer Koeman deed vervolgens een duit in het zakje door de vleugelverdediger buiten de selectie te zetten. Die rekening leek Leerdam zondag in het thuisduel van Vitesse tegen Feyenoord te willen vereffenen. Het ging echter verder dan alleen maar revanche in sportieve zin.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Leerdam, al weken in vorm, ook tegen Feyenoord een sterke wedstrijd op de mat legde. De jeugdinternational kopte in de tweede helft bijna de aansluitingstreffer snoeihard binnen. Wat er ook van zij, het zou voor Leerdam de ultieme wraak geweest zijn: puntverlies voor Koeman en de zijnen inleiden met een aansluitingstreffer. Maar daarnaast leken de voormalig ploeggenoten van Leerdam zondag symbool te staan voor de vete die hij heeft gehad met de Stadionclub.
Het duel was tien minuten oud toen Leerdam Jean-Paul Boëtius hard onderuit haalde. Vlak voor rust trapte de verdediger diezelfde Boëtius in zijn gezicht, nadat hij enkele minuten eerder al geel had gekregen. Leerdam ruziede met Ruud Vormer en Leerdam ging verschillende keren hard de duels in met zijn eigen neefje Miquel Nelom. Iedere associatie met Feyenoord leek als een rode lap te werken voor de schuimbekkende Leerdam, zelfs waar het zijn ex-collega’s betrof. Door het geschil met de directie lijkt Leerdam te zijn vergeten wat de club voor hem heeft betekend. Zijn gedrag tijdens het duel was bij vlagen tenenkrommend. Hoezo geen speciale wedstrijd voor Leerdam?
Feyenoord en ex-spelers, het is een merkwaardig fenomeen aan het worden. Spelers, die al sinds hun jeugd roodwit bloed in hun aderen hadden stromen, keren zich na vertrek fel tegen hun club, omdat ze niet meer opgesteld werden en daarom op hun pik getrapt zijn. Iemand zou tegen Mokotjo moeten zeggen: Natuurlijk zag Koeman het nooit in je zitten. Je hebt er in vier jaar tijd geen moer van gebakken met dat oneindige gepruts op het middenveld. Vorig jaar kon je je zelfs tijdens het bekerduel tegen XerxesDZB niet onderscheiden, amateur!
En Koeman zou Fernandez wat beeldmateriaal met wanprestaties en wedstrijden waarin de aanvaller nagenoeg onzichtbaar was moeten nasturen. Het zou wel eens een serie kunnen worden die net zoveel DVD’s telt als de complete Baantjer-collectie. En de huisaccountant van Feyenoord zou eens een begroting naar Leerdam moeten sturen waarin zijn opleidings- en salariskosten door de jaren heen zijn opgenomen. En dan met begeleidend schrijven erbij: Als je bij ons nou zo goed had gevoetbald als je de laatste weken in Arnhem doet, hadden we de knip wel getrokken, Kelvin! Een beetje realiteitszin kan immers geen kwaad.
