De stempel van Tonny Vilhena op het spel van Feyenoord lijkt met de wedstrijd groter te worden. Tegen ADO kreeg de middenvelder rust van trainer Giovanni van Bronckhorst rust en dat kwam de coach bijna duur te staan. Met pijn en moeite werd het uiteindelijk 0-1 voor de Rotterdammers.
“Ik vind dat Vilhena gemist werd, want ik vond dat Feyenoord minder speelde dan normaal”, zegt voormalig Feyenoorder Pascal Bosschaart in gesprek met ELF Voetbal. “Ik vind dat hij hele grote stappen gemaakt heeft. Er zit nu een bepaalde rust in zijn spel, die hij nog niet had. Hij is een hele volwassen speler geworden en zijn wisselwerking met Karim el Ahmadi is perfect. Als zij samen spelen, heeft Feyenoord misschien wel het beste middenveld van de Eredivisie. PSV is met Van Ginkel erbij ook heel sterk daar, maar ik denk dat Feyenoord in die linie het meest constant is.”
Het contrast met vorig seizoen is enorm bij Vilhena, ziet Bosschaart. “Vorig seizoen was hij heel druistig en kwam hij op plekken waar hij niet hoorde te komen. Hij ging ballen ophalen en speelde vervolgens weer veel te diep. Je zag vaak hele grote gaten op het middenveld en dat zie je dit seizoen veel minder. Dat is ook aan Van Bronckhorst te danken, denk ik.”
Hoe is de opmars van Vilhena verder te verklaren? Volgens Bosschaart heeft het overleden van zijn moeder de middenvelder ook als speler gesterkt. “Vilhena is natuurlijk door een hele zware periode gegaan”, zegt de Rotterdammer. “Weet je wat het is? Als jij persoonlijk door een hele vervelende periode gaat, maakt dat je uiteindelijk veel beter. Dat klinkt heel slecht misschien, maar daar kom je gewoon sterker uit. Je moet daar alleen met de juiste manier mee omgaan. Ik bekijk dat van een afstandje, maar volgens mij heeft Vilhena dat goed gedaan.”
“Hij had natuurlijk makkelijk weg kunnen gaan afgelopen zomer, maar koos er voor te blijven en dat is gewoon een hele goede en verstandige keuze van die jongen geweest”, vervolgt Bosschaart. “Hij kan bij Feyenoord nu de komende paar jaar voor het kampioenschap spelen. Ik denk daarom dat hij niet over een volgende stap na moet denken. Als hij zich blijft ontwikkelen zoals hij zich nu doet, kan dat over twee jaar nog steeds.”
