De wijze waarop Michiel Kramer zich heeft geprofileerd na zijn doelpunt is ziekelijk. Dat is de keiharde conclusie die Wilfried de Jong stelt in zijn column in het NRC. Volgens hem moet de gepasseerde spits van Feyenoord nog veel leren.
“Een spits op de bank is per definitie een onruststoker”, schrijft hij. “Kramer leeft van het maken van doelpunten en die maak je niet zittend, in trainingspak. Hij verbeet zich iedere wedstrijd. Vorig jaar werd hij nog bejubeld, nu kreeg Nicolai Jörgensen steeds voorrang. Tegen FC Utrecht mocht hij dan eindelijk invallen. Hij maakte in de 99ste (!) minuut de gelijkmaker met een kopbal. Hij liep naar de tribune en hield zijn wijsvinger voor zijn mond. De critici moesten hun mond houden. Gezien? Hij kon heus wel scoren.”
Dat gebaar schoot in het verkeerde keelgat van de presentator. “De frustratie bij Kramer was getransformeerd in acuut verongelijkt gedrag. Zo zadelde Kramer zich met een nieuw probleem op. Het leek me verspilde energie. Patiënt Kramer moet nog leren van het moment zelf te genieten. Alle bijgedachten uitbannen. Een reservespits dient te leven bij de dag. Vergeet je voetbalverleden, dat telt even niet.”
